- ابراهیم بن عقیل (اِ مِ نِعَ)
مکنی به ابواسحاق کبری و معروف به قرشی. از علمای نحو بوده و در 474 ه. ق. درگذشته است
معنی ابراهیم بن عقیل - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ مِ نِ عَ طی یَ)
لغت نامه دهخدا
ابواسحاق مقری. از علما و محدثین قرن ششم هجری و در بصره میزیسته است. اصطلاح محدث در فقه، تفسیر و کلام نیز تأثیرگذار بوده است، چرا که بسیاری از احکام دینی، ریشه در روایات نبوی دارند. محدثان با گردآوری دقیق احادیث، منابع فقهی را شکل دادند و به فقها کمک کردند تا براساس سنت صحیح، فتوا صادر کنند. بدون تلاش های محدثان، امکان استخراج صحیح احکام از منابع اسلامی بسیار دشوار می شد.
(اِ مِ نِ عَ)
لغت نامه دهخدا
ابن حسن بن محمد بن صالح عاملی کفعمی، ملقب به تقی الدین. عالم شیعی از مردم جبل عامل. در قرن نهم هجری میزیسته و از کتب او جنه الامان الواقیه وجنه الایمان الباقیه معروف به مصباح کفعمی که در سال 895 ه. ق. تألیف کرده مشهور است و دیگر نهایهالادب فی امثال العرب و کتاب فی فروق اللغه و قصاید کتاب نور حدقهالبدیع در شرح بعض قصاید عربی و کتاب النحله و رساله ای در علم بدیع و رساله ای در تاریخ وفیات علما و چندین کتاب در ادعیه و اوراد مانند البلدالامین و المنتقی فی العوذ و الرقی و غیر آن. (از روضات)